Baleco Zeelandtoer 2014
Het was weer een geweldige dag. Met een onvergetelijk weerzien van het Zeeuwse land en water.
Wat is dat toch: fietsen onder de bezielende leiding van de familie van ’t Leven en het gevoel hebben in een schoolreisje terecht te zijn gekomen. Allemaal volwassen mannen en vrouwen, die min of meer uitgelaten een Zeeuwse bolus tot zich nemen met de slaap nog nauwelijks uit de ogen gewreven.
Het is de geweldige sfeer die zo’n buitenlandse rit met zich heeft. Wetend dat je over onbekende wegen, langs onbekende sloten en bramenstruiken zult gaan fietsen, met in het verschiet de Keerkring, Zeelandbrug en de Mossels. En dat alles strak en netjes georganiseerd. Dat Jan nauwelijks de gelegenheid heeft gehad om te trainen (op de fiets) en de Balecotoer voor te bereiden (op de fiets), daar heeft bijna niemand weet van gehad. Alle voorrijders en verkeersregelaars waren –desondanks- prima geïnformeerd, terwijl er ook voor een omheining voor de loslopende paarden was gezorgd.
Jammer was dat achterin het peloton Mollers een tweetal leden een afslag te vroeg namen. Niet wetend dat achter het Braamstruiksebinnenpad nog geen brug was aangelegd. Gelukkig kwamen Kees en Willy er met een paar (nou ja paar….) schrammen en een nat pak vanaf. De pauzeplaats werd tijdelijk omgebouwd tot een Mash-hospitaal alwaar de meeste bramendoornen uit de huid werden gepeuterd en een warme douche genomen kon worden. Uit piëteit werd er tussen de plaats delict en de appeltaart niet erg hardop gelachen, maar werd dat na de appeltaart wel ingehaald. Blijft een feit dat het een zeer bizarre valpartij was, met een gelukkige afloop.
Daarna doemde de Zeelandbrug op. Een obstakel dat door zijn “roem” de ene keer onneembaar lijkt en de andere keer met een aantal vingers in de neus verslagen kan worden. Deze keer zat het er een beetje tussen in, met de wind vanuit de rechter flank en werd dan ook makkelijk genomen, waarna de rest van de route tussen de appel- en perenbomen werd vervolgd.
Aan alles komt een eind, maar aan het eind zit bij de Balecotoer ook altijd traditioneel weer een begin. Een prima verzorgd etentje, voor elk wat wils. De Mossels voor de liefhebbers waren er voldoende en voor de niet liefhebbers, van de Mossels, was er uiteraard een vleesalternatief.
Jan en familie, hartelijk dank dat we voor de zesde(!) keer in het mooie Zeeuwse jullie gast mochten zijn. Op naar de zevende keer mogen we hopen.
Douwe
Ad Schleicher werd 77 jaar ! 22-4-2014
Ad mag zich nu eindelijk "krasse knar" noemen, daarvoor was hij alleen maar knar.
Om de overgang van status niet helemaal stilletjes voorbij te laten gaan, werd hij de dag na zijn verjaardag luidruchtig toegezongen door de mannen en vrouwen die aanwezig waren bij de woensdaggroep. En met name door hen die op dat tijdstip al een beetje bij stem waren. Op de foto ontvangt Ad, staande op een stoel (hij is niet zo groot...) met een blij gezicht de spontane aubade.
Ad: nogmaals van harte gefeliciteerd en dat je nog veel fietskilometers mag mogen maken in goede gezondheid.