Supermol – Molrittenkampioen 2009
Wie zijn het dit jaar geworden?
De Molrittenkampioen en Supermoller van het fietsseizoen 2009. Wie zijn de opvolgers van Theo v/d Waal de Molritten-kampioenen 2008 en Rinus v/d Burg de Supermoller 2008.
Na de 42km lange afsluitingsrit, waaraan ruim 70 leden deelnamen, werden de leden in het clubhuis ontvangen door Co Naaktgeboren en Corrie Bakker. De overbekende erwtensoep stond reeds te dampen. Het was het deze morgen een droge dag met een windkracht van 3 tot 4 Bft. De temperatuur lag bij de start om 09:30 uur rond de 10 graden. Kortom een prachtige herfstdag. Nadat alle leden de erwtensoep goed hadden laten smaken, kon er begonnen worden aan de plechtigheden. Dit keer geopend door de voorzitter Rob v Rutten. Met een korte welkoms woord gaf hij de microfoon over aan Ardwil Goedegebuur. Na een korte inleiding waarin hij het vertrek van mede TC voorzitter Jaap Booster aankondigde en Douwe Harder de opengevallen plaats als nieuwe kersverse TC lid hartelijk welkom toewenste werd er overgegaan naar het officiële gedeelte van deze ochtend.
De eer om de prijzen uit te reiken werd ditmaal aan de vertrekkende TC lid Jaap overgelaten. Het was dit jaar wederom uitermate spannend. Kijk je naar het supermol klassement dan zie je dat tussen plaats 1 en 2 5km verschil zit. Molritten kampioen is Karel Besemer geworden, 2e plaats net als afgelopen jaar voor Miranda Klootwijk en de 3e plaats voor Douwe Harder. Supermoller 2009 is geworden Jan Korteland de 2e plaatst voor Karel Besemer en de 3e plaatst voor Eveline Verjaal. De shirtjes welke bij dit kampioenschap behoren worden llater dit jaar nog uitgereikt.
Molritten Kampioen 2009 Karel Besemer (links), Supermoller 2009 Jan Korteland (midden)
(rechts) Eveline Verjaal van harte gefeliciteerd.
Ven2-4cancer 9-9-2009
Twee boekjes geleden deed Peter Overduin een oproep met de vraag of er nog Mollers waren die met hem de Mont-Ventoux op wilden fietsen, dit met als doel, geld ophalen voor de kankerbestrijding. Deze actie zou moeten plaats vinden op 09-09-09,genaamd ven2-4cancer, oftewel de Ventoux 4 keer beklimmen alleen of in teamverband. Nou stond mijn vakantie al gepland en geboekt voor augustus, maar na overleg met het thuisfront kon dit wel wat worden ingekort. Peter was helaas net na het uitkomen van het boekje voor 4 weken op vakantie gegaan dus tegen de tijd dat ik hem te pakken had was het eind juli. Na 1 telefoontje was besloten dat ik mee zou doen en ik gaf mij op bij de organisatie, officieel was de inschrijvingsdatum al voorbij, maar dit was gelukkig geen probleem. Wel moest ik de toezegging doen dat ik mijn best moest doen voor minimaal 500 euro aan sponsorgeld, met slechts twee weken te gaan naar mijn vakantie en daarna nog twee weken tot aan 09-09-09 leek mij dit een zware opgave.
Balecotoer 5-9-2009.
5 September, kwart voor zeven.
Een beetje bibberend van de kou en de slaap, wachtend, onder het wakend oog van een aantal achter de tralies zittende, tot het zeven uur zou slaan. Op pad, met een behoorlijk peloton, nu nog auto’s, naar het verre Zeeuwse Heinkeszand. De ochtendstond heeft goud in de mond, is een holle frase als je dat niet aan den lijve hebt gezien. Een gouden zonsopkomst: net onder de hooggelegen Moerdijkse spoorbrug de zon, die zijn best deed om de donkere wolken boven Willemstad te verlichten. Waren de wolken zo donker omdat het nog vroeg was? De regenboog gaf dadelijk antwoord. Achter de regenboog was de boog verdwenen. Roosendaal werd door een fikse regenbui behoorlijk behoosd. Zo behoorlijk dat het voor de rest van de dag op was. Heinkeszand is op verschillende manieren te benaderen: rechtstreeks en niet rechtstreeks. De beslissing om voor het laatste kiezen bleek uiteindelijk een vooropgesteld plan te zijn dat onder de noemer parcoursverkenning geplaatst werd. Het ontvangst in het restaurant was er niet minder hartelijk door. De dag had niet beter kunnen beginnen: koffie, appelgebak, 50 van ongeduld trippelende Mollers en Zeeuwse luchten en winden.
De Balecotoer.
Een door Jan van ’t Leven en zijn schornuiten georganiseerde en uitgezette toertocht over de Zeeuwse wegen. Ze hebben daar geen dreven. Alles plat, alles open, geen boom te bekennen. Ja, die paar om de wind bij die boerderij weg te houden. Maar wat is dat land mooi, wat is het daar toeven. En wat zijn die Zeeuwen gastvrij. Laat je uit de randstad (behoort Dordt daar nog bij) 50 fietsende mannen en vrouwen vroeg uit de veren rondom Veere toeren, het is hun hobby, en worden ze nog geheel in de watten gelegd. Vanaf kilometer eerst tot kilometer laatst: een rit om in te lijsten. Ja, we moesten wel zelf trappen, op sommige dammen en dijken ging dat misschien met wat moeite, maar wat een verzorging. In de pauze: weer koffie met appelgebak. Het was mijn dag, leve het daalspek! En dan kan zo’n klein stukje Zeelandbrug er ook nog wel bij…. Door Zierikzee…op naar de mosselen. Heb me laten vertellen dat mosselen niet zoveel calorieën bevatten als appeltaart. Ik geloof dat meteen en houd dat ook zo. Wat is er lekkerder dan een maal mosselen met mensen die in hetzelfde plezier hebben. Wat is er leuker dan naast een Moller te mogen zitten die, over de zestig, nog nooit een mossel had gegeten en ze die dag voor het eerst proefde. En ze lekker vond. Wat een feest! Wat een dag!. Wat een prachtig initiatief van een sponsor die niet groot op onze rug staat, maar een ons een grootse dag heeft bezorgd.
Formacodabel en Balecomissimo!
Ik sta er volgend jaar met plezier vroeg voor op.
Douwe Harder
Bedwingers van de Mont Ventoux; Midlife Mountain
De Ventoux is mijn midlife mountain’ bekent Stephane van Gassen de donderdag voor Pinksteren in een café in Bédoin, een dorpje aan de zuidwestkant van de Mont Ventoux. Morgen fietst hij de hoge Provençaalse berg op. De veertigjarige advocaat uit Bosschenhoofd is hier zonder vrouw en kinderen. Hij heeft de juiste uitrusting en traint twee keer per week. ‘Een spirituele belevenis’ staat hem te wachten, hoopt hij, als hij na eenentwintig kilometer klimmen de top bereikt. Elk jaar fietsen duizenden amateurwielrenners de Mont Ventoux op. Onder hen zijn veel Nederlanders. Vaders, zonen, echtparen, vrienden.
Jan Jongman Memorial 2009
De Jan Jongman Memorial is door een dertigtal leden verreden. Zij konden de weg naar het clubhuis vinden ondanks de slechte weersverwachtingen. Het miezerde de heenreis naar Hekendorp en vanaf Hekendorp naar de pont bij Schoonhoven was het droog. Na de overtocht begon het weer de regenen. Al met al een natte bedoeling met veel, nee heelveel lekkenbanden. Bij de van Brienenoordbrug was de volgwagen zelfs door zijn voorraad heen. Op het laatste stuk naar Hekendorp toe zijn er twee deelnemers in de volgwagen gestapt met een lekkenband.
Na terugkomst in het clubhuis stonden Rini Jongman en een afgevaardigde van KiKa ons op te wachten. Door alle lekkenbanden en het slechte weer waren wij een kwartiertje later terug dan gepland. Zoals afgesproken stond hetkoud buffet klaar, gemaakt door Co en de fam. Bakker. Het smaakte prima al was er nog aardig wat over. Maar ja, Co had op een 60 tal leden gerekend. Na een kort praatje van Jan Korteland werd door Rini Jongman de cheque, met het fantastische bedrag van 2.150 Euro daarop geschreven, overhandigd aan het KiKa fonds dit als afronding van Zwijndrecht – Zwijndrecht v.v. 2009. Met deze afronding van Zwijndrecht – Zwijndrecht 2009 hebben wij Jan Jongman als grootte man achter het ontstaan van Zwijndrecht – Zwijndrecht met recht geëerd.
Gerrit-J v/d Bogerd