Supermol – Molrittenkampioen 2008
Wie zijn het dit jaar geworden?
De Molrittenkampioen en Supermoller van het fietsseizoen 2008. Wie zijn de opvolgers van Anne-Marie Verjaal de Molritten-kampioenen 2007 en Eveline Verjaal de Supermoller 2007. Na de 45km afsluitingsrit, waaraan 62 leden deelnamen, werden de leden in het clubhuis ontvangen door Co Naaktgeboren en Corrie Bakker. De bekende erwtensoep stond reeds te dampen. Het was het deze morgen een windstille ( 2 tot 3 Bft) en droge zonnige dag. De temperatuur lag bij de start om 09:30 uur rond de 3 graden en er hing wat lage mist maar deze was snel verdwenen en liep vervolgens op naar een graad of 8. Kortom een prachtige herfstdag.
Mijn eerste Amstel Gold Race.
Eerst nog iets over de Hobbeltjestoer van 5 april j.l.
Ik had daar wel iets over gezegd in reflectie, dus dat hou ik kort. Het regende op die dag aan 1 stuk door tijdens mijn trainingstocht. Maar toch, wilde ik toen iets bereiken en dan ging ik er ook voor. Bij de start van de Hobbeltjestoer was ik wel iets later al. Voor de 60km, kon je tot 11uur starten. ik kwam precies een kwartier of 20min.later. Toch mocht ik alsnog starten, dus ik maar zo'n papier ingevuld. Voordat ik echt kon starten, was het natuurlijk weer wat later en dan die regen, die er nog steeds was! Het telefoonnummer van het gebouw waar je moest starten, stond er gelukkig op. Ze vroegen nog of ik nog naar het startpunt zou komen , nadat ik de tocht gedaan had. Eerst wilde ik dat wel doen, maar belde al snel, dat ik niet meer kwam en gelijk doorging, als ik de tocht gereden had.
Mijn eerste heuvelklassieker 19-4-2008
Ben nu ruim een jaar lid van de Mol en hoorde vele verhalen over het fietsen in de bergen of in de heuvels van Limburg. Eind vorig jaar besloot ik om mij op te gaan geven voor de Amstel Gold Race, alleen voor welke afstand wist ik nog niet. Heb wat advies gevraagd wat het beste was en het werd al snel duidelijk dat het de 100km moest gaan worden. In december heb ik mij dus ingeschreven voor de 100km AGR. Opgeven is een ding, het andere is dat er ook getraind moest worden in de wintermaanden, want alleen het voorjaar is te kort. Weer of geen weer in het weekend werden er dus tochtjes gemaakt in de Hoeksewaard met als belangrijke training de Heinenoordtunnel. Deze werd dan ook meerdere malen genomen in een rit, haalde het maar vier keer achter elkaar. Dat lijkt niet veel maar voor mij was het wel goed, meer lukte nog niet.