Inleiding.
De Waardentocht is samen met Zwijndrecht - Zwijndrecht v.v. de enigste tochten welke D.T.C de Mol als een zogenoemde geleide fietstocht nog organiseert. Voor de organisatie komt wat meer kijken dan een standaard Molrit.

Daar tegen vergt Zwijndrecht – Zwijndrecht nog extra organiserend vermogen. Deze twee tochten moeten samen met de twee vrije toertochten zoals de Hans Anders Molentocht en de River Classic (voorheen Tunneltoer) zorgdragen voor een stukje PR naar buiten toe. Dit wordt nog aangevuld met een ATB tocht in de winterperiode.De organisatie van de Waardentocht begint al eind september begin oktober bij het plannen van de tochten voor het volgende seizoen. Hierbij wordt gelijktijdig de datum met de rustplaats besproken en vastgelegd. Vroeg in het voorjaar of beter gezegd einde winter periode begint het voorrijden en het maken van de route omschrijving. Tevens worden er afspraken gemaakt met de begeleidende disciplines zoals EHBO en motorclub. De Waardentocht zit vrij vroeg in het voorjaar waardoor deze tocht relatief kort is en met een gematigd tempo verreden wordt. Het maakt deze tocht uitermate geschikt voor de opbouw in het verdere seizoen. De tocht is daarbij wel zeer afhankelijk van het weer het wil nog wel eens nat en koud zijn in deze periode. 

Het Weer.
De verwachtingen van onze weer profeten waren op vrijdag avond prima. Een koude nacht met lokaal vorst aan de grond waardoor hier en daar bij het opkomen van de zon mooie taferelen van witte aangroei mogelijk zou zijn. De zon zou volop schijnen en de temperatuur naar een graad of 10 tot 12 brengen. Maar ja, Zaterdag ochtend was geen rijp waar te nemen maar wel vrij veel bewolking. Deze is pas in de loop van de middag wat gaan oplossen, maar toen waren de meeste al thuis. Maar algemeen kan worden gezegd dat het prima fiets weertje was met een temperatuur van 4 tot 8 en een matige wind van 3 tot 4 beaufort uit het noordwesten. Al met al geen korte broeken weer en de overschoentjes waren geen overbodige luxes.

De Tocht.
De tocht is drie jaar geleden nogal drastisch gewijzigd en gaat nu via Kop van ’t Land, Moerdijkbrug naar Willemstad. Vandaar gaat hij de Haringvliet over welke door de twee achter elkaar liggen bruggen met deze keer lichte tegen wind best wel even stampen is in het vroege voorjaar. De rust vindt plaats in Klaaswaal een Cowboy/Western uitziende accommodatie met een paar gezellige dames in de saloon. Mede doordat wij daar nu al enkele jaren achter elkaar komen hebben zij de bediening perfect geregeld. Het eerste kopje koffie stond al te dampen bij binnenkomst en appeltaart plus het eventuele tweede bakje was snel uitgeserveerd. Na de rust vervolgende de tocht zich via Westmaas en Mijnsheerenland naar de Heinenoord tunnel. Deze is door zijn afrit en oprit met kasseien strook toch een bijzondere ervaring. Vervolgens via een stukje grienden naar Heerjansdam en langs het waaltje naar H.I. Ambacht. Dan volgt de beklimming van de brug over de Noord. Een 15 tal kilometers door de Alblaserwaard via Albasserdam, Oud Alblas langs het riviertje de Alblas naar Bleskensgraaf  zorgt ervoor dat er een mooi en lekker toetje aan de tocht zit. Door het voortreffelijke weer type was deze tocht een genot om te rijden er waren dit jaar een record aantal deelnemers van meer dan honderd. Om precies te zijn 105. Het aantal niet de Mol leden was navenant waardoor de PR doelstelling een gezicht kreeg. De begeleiding tijdens deze tocht van twee motoren en verbindingsdienst droeg er zorg voor dat wij onbelemmerd en veilig kruispunten konden kruisen. De EHBO dienst was ook weer met twee man aanwezig maar hun hulp hebben wij gelukkig niet nodig gehad.

Wetenswaardigheden.
Aantal lekkenbanden voor zover bekent twee.
Doordat het aantal deelnemers zo groot was dat de voorrijders apetrots op kop reden.
Dat de dames van Verjaal (E&A) niet de enige twee dames in het peloton waren dit jaar.
De saloondames ook dit jaar weer speurde naar sexy mannen in korte broeken maar snel uitgekeken waren.
Dat er een bestuurslid zenuwachtig werd in de pauze en dat terwijl Feyenoord niet eens hoefde te spelen op die dag.
De drie portofoons nu eindelijk voor het eerst redelijk goed functioneerden en een stukje meer waarde brachten. Nu alleen de oorspeaker bevestiging nog.
De rode lantaarn bij deze tocht werd met opgeheven hoofd meegevoerd door bestuurslid Cees  Tja, Cees zo’n Haringvlietje kan nog een stevig ontbijtje zijn in het vroege voorjaar.

Met vriendelijke groet,
TDGerrit..........