Graag stel ik mij aan jullie voor. 

Mijn naam is Marleen van Dijk, 48 jaar, geboren getogen in Apeldoorn. Destijds in verband met m'n studie naar het Dordtse verhuisd. Inmiddels moeder van een dochter van 21 en een zoon van 16. Ik woon samen met Gert en onze 3 katten in Dordrecht. Mijn dochter is nu op stage in Spanje, maar heeft haar thuisbasis nog bij ons, mijn zoon woont deels bij zijn vader en deels bij ons. De dochters van Gert zijn inmiddels uitgevlogen of wonen bij hun moeder. 

Beroepsmatig ben ik orthopedagoog. Ik heb een enorm leuke en uitdagende baan op een school voor speciaal onderwijs (cluster 4: kinderen met psychische stoornissen en gedragsproblemen). Buiten mijn werk kan ik erg genieten van lezen, lekker uit eten gaan, thuis een beetje kokkerellen, afspreken met vrienden/familie, stedentrips. Naast een heerlijk avondje Netflixen ben ik graag lekker actief bezig. Ik hou van wandelen, hardlopen en wielrennen. Waar ik eerder vóór werktijd probeerde een flinke wandeling in de benen te hebben, heb ik nu de luxe om - met een luisterboek op - van en naar m'n werk te kunnen wandelen: 3 vliegen in 1 klap! Het hardlopen is lange tijd een wisselend succes gebleken. Niet alleen was ik een mooi-weer-loper, ik ging van blessure naar blessure zo leek het wel. Zo'n 2 jaar geleden na een korte opleving officieel het bijltje erbij neergegooid. Er werd beginnende artrose in m'n knie geconstateerd en ik concludeerde: 'ik ben kennelijk geen hardloper'. 

Een jaar of 8 geleden had ik het recreatief fietsen ontdekt en een aantal jaren later het wielrennen. Toen het hardlopen wegviel ben ik me actiever op het wielrennen gaan richten. Superleuk, tot ik tijdens een mooie vakantierit in België over de kop vloog. De schade aan mij en mijn fiets viel uiteindelijk mee, maar de bibbers waren in mijn benen getrokken, ik durfde de weg niet meer op. Om toch te kunnen blijven sporten, kocht ik een trainer en zette m'n fiets erop. Ik nam een abonnement op Zwift en er ging een wereld voor me open. Superleuk vind ik het, behoorlijk fanatiek ben ik inmiddels ook met de dames C1 van Team NL. Intussen heb ik ook het hardlopen weer voorzichtig opgepakt. M'n beenspieren zijn inmiddels voldoende ontwikkeld om de klappen op m'n knie op te vangen, yessssss!

Omdat ik toch ook wel weer buiten wil fietsen, heb ik me aangemeld bij DTC De Mol. Alleen rijden is 1 ding, maar in clubverband rijden, lijkt me erg leuk. Niet om te racen, dat doe ik wel op Zwift, maar ik zou graag wat fietsmaatjes vinden. Gewoon, om in de weekends mee te rijden, maar wellicht ook om samen eens wat grotere uitdagingen aan te gaan, de Mont Ventoux? de Alpe d'Huez? rondje Nederland? Santiago de Compostella? 

Nou, volgens mij hebben jullie nu een beetje een beeld van mij. Hopelijk tot gauw bij de eerste clubrit van het jaar. Ik heb er zin in!

Groet, Marleen