De eerste woensdag van september
Ja en, zullen een aantal Mollers zich afvragen terwijl er ook veel Mollers zullen zeggen “eindelijk, het is weer zover”.
Ter verduidelijking, het gaat hier om de traditionele Knarrendag tocht die inmiddels al vele jaren op het programma staat.
Na enig wikken en wegen, mijn gezondheid houdt helaas nog steeds niet over, toch de stoute fietsschoenen aangetrokken en me ingeschreven.
De dagen voorafgaand aan de tocht thuis wat meer op het eten gelet in de hoop dat het woensdag 4 september zou moeten lukken.
Uiteindelijk op 4 september vol goede moed koers gezet naar ons traditionele verzamelpunt bij Pellikaan in Sliedrecht. Aldaar werden we welkom geheten door Andre Pellikaan en konden we genieten van koffie of thee. Voor ons vertrek naar Lage Vuursche werd door Ada aan Andre Pellikaan een fles wijn, door haarzelf meegebracht uit Frankrijk, aangeboden.
Eenmaal aangekomen in Lage Vuursche konden we voor aanvang van de tocht nog genieten van koffie met gebak bij restaurant Het Jagershuis. Nu de inwendige mens wel voldoende was verzorgd werd het tijd om datgene te doen waar we uiteindelijk voor kwamen namelijk fietsen!
Er was voor iedere fietser wel wat te kiezen. Je kon 60km of 90 km kiezen waarbij voor de 90km nog de mogelijkheid was om voor een rustig dan wel sneller tempo te opteren.
Via o.a. Groenekan, Maarsen langs de Vecht richting Vinkeveense plassen. Langs prachtige monumentale panden, woonarken (hier lijkt van problemen om financieel rond te komen ogenschijnlijk geen sprake) en uiteraard de rivier werd koers gezet naar onze pauzeplaats.
► Een restaurant....hm.
 ► Je moet echt ff stoppen om al die tekst te lezen. Maar wie doet dat nu. |
 ► Een waypoint avant la lettre. Ook makkelijk onder een dicht bladerdek. |
Prachtig gelegen langs de Waver kwamen we bij Restaurant De Stokkelaer, we hadden er inmiddels ronde de 50km opzitten dus tijd voor wat eten en drinken.
Naast de koffie, thee of andersoortig vocht gingen ook de tosties als zoete broodjes (?) over de toonbank. Vervolgens werd de tocht voortgezet richting Abcoude. Alvorens daar aan te komen wachtte ons nog een bijzondere uitdaging. We dienden namelijk nog een watertje over te steken. Lijkt op zich niets bijzonders, ware het niet dat er geen vaste brug was maar een “handbediende” doe hetzelf pont. Met de nodige voorzichtgheid zijn we met de complete groep de pont opgegaan en op die manier naar de overkant gegaan. Nu was de pont gelukkig geen Titanic zodat ook het ledenaantal van DTC de Mol niet naar beneden behoefde te worden bijgesteld!
|
|
|
► Stuurman, kaptitein en machinist. Alles in één
► De laatste verlaat het schip 
► Donkere wolken boven Amsterdam
Eenmaal in Abcoude aangekomen meende Douwe een iets te enthousiaste scooterrijder wat verkeersregels bij te moeten brengen die vervolgens onder meer reageerde met een opmerking die verwees naar de eerste lettergreep van de naam van onze tocht en dus naar de leeftijd van Douwe. Je verzint het niet!
Vervolgens genietend van al het moois om ons heen terug naar Lage Vuursche met tegen het eind nog een stukje vals plat wat nog de opmerking “het lijkt wel of we naar Hooge in plaats van naar Lage Vuursche gaan” opleverde.
Aangekomen bij Het Jagershuis konden we genieten van de nodige drankjes en vervolgens van uitstekend gebakken pannenkoeken en een ijsje met slagroom. Wat wil je nog meer.
Het was weer een uitstekend georganiseerde tocht door organisatoren CJBA (volledige namen bij een ieder bekend lijkt me). Uiteraard heel veel dank voor jullie inspanning en ik denk namens alle deelnemers te mogen spreken door te zeggen “hopelijk ook volgend jaar een Knarrendag op de welbekende woensdag in september”.
Op de weg terug naar huis kon ik alleen maar concluderen dat ik het fietsen met De Mol in groepsverband ontzettend heb gemist.
► Lekker bij de koffie, bij de koffie, bij de koffie, bij de koffie....
|
|
|
► Hij was zo op.... 
► Nog een ijsje? Kees zegt geen nee.Het was weer een uitstekend georganiseerde tocht door organisatoren CJBA (volledige namen bij een ieder bekend lijkt me). Uiteraard heel veel dank voor jullie inspanning en ik denk namens alle deelnemers te mogen spreken door te zeggen “hopelijk ook volgend jaar een Knarrendag op de welbekende woensdag in september”.
Op de weg terug naar huis kon ik alleen maar concluderen dat ik het fietsen met De Mol in groepsverband ontzettend heb gemist.
Hugo de Man
Technische avond Plieger Sport.
Maandag 22 januari waren Marco Luijten en Gerrit Plieger van Pliegersport te gast in ons clubhuis.
Een groot aantal Mol leden heeft kunnen genieten van een informatieve en geslaagde avond.
De presentatie was gebaseerd op vragen die Mol leden vooraf kenbaar hadden kunnen maken.
Het is onmogelijk om hier alle details te vermelden.
Enkele punten die de revue passeerden:
bikefitting:
vaak laten mensen zich leiden door waar de profs op rijden of wat ze zelf heel mooi vinden maar volgens Plieger is het raadzaam om voor de aanschaf van een andere fiets eerst een bikefitting te laten doen. Dat kan uiteraard op vele plekken; Plieger Sport heeft hiervoor een bewegingswetenschapper aangetrokken. Eventuele aanpassingen aan je bestaande fiets, kunnen gelijk in de werkplaats worden uitgevoerd.
Verder is er veel verteld over het gebruik van vermogensmeters, de verschillende mogelijkheden, wat kan ik ermee. Eventuele koppelingen met navigatie systemen (o.a. Garmin) werden besproken, evenals het navigeren zelf. Marco hield ons vooral voor: “bedenk eerst goed wat je nodig hebt; wat wil je zien, ga je het echt gebruiken?”. Op basis hiervan keuzes maken.
Mede naar aanleiding van vragen is er tijd besteed aan banden, binnenbanden (butyl, latex, TPU of tubeless) en bandendruk. Marco gaf aan hier een avondvullend programma over te kunnen houden, qua tijd moesten we het beperkt houden. Klik hier voor meer informatie over bandendruk. Voor de specialisten onder ons, is er een presentatie van 44 dia’s beschikbaar over dit onderwerp (op te vragen bij ).
Nog wat tips:
Fiets niet schoonspuiten met hogedruk reiniger; gebruik een goede cleaner, laten intrekken, afspuiten met bloemenspray stand van de tuinslang; gebruik handdoek of theedoek voor het afdrogen (en zeker geen poetsdoeken).
Remschijven afschermen, geen spray gebruiken, ketting bij voorkeur insmeren bij kamertemperatuur.
Heb je een fiets met “clean cockpit”? Laat één keer in de zes maanden je balhoofdlagers controleren.
Vooraf was een vraag gesteld over de relatie tussen lichaamstemperatuur en je fietsprestaties. Klik hier voor meer achtergrondinformatie.
Heb je een klein uur over? Luister dan de podcast van (toen nog) Jumbo Visma met Merijn Zeeman en “tijdrit professor” Matthieu Heijboer.
Al met al een waardevolle avond. Plieger Sport bedankt!
Ada uit de Bosch
Lekker buiten spelen.
Na een reeks natte dagen beloofde de weer-app een droge dag met zelfs wat zon. Vol goede moed trokken Bmol en Amol richting Brecht om mee te doen aan een veldrit toertocht.
Bij het passeren van de Belgische grens werd het steeds somberder en verdwenen de bovenste bladen van de windturbines zelfs in de mist.
De stemming werd wat vrolijker toen we bij het naderen van de startlocatie seingevers (zo heet dat daar) stonden om ons naar een riant parkeerterrein te leiden en vervolgens naar de start.
Voor de fietsen was er een bewaakte stalling. De zaal was al in kerstsfeer; eerst nog even koffie scoren. Dat ging niet direct (“eerst nog effekes bonnekes halen, madame”), de koffie was heerlijk en er stond een bak met madeleines (soort cake koekje).
De routes waren uitgepijld; de omschrijving vooraf luidde 80% onverhard en vlak.
We schrokken daarom even toen we al heel snel (en onverwachts) een steile klim tegenkwamen. Snel schakelen en soepeltjes kwamen we boven. We waren het nog niet verleerd.
Na een dik half uur fietsen kwam de zon tevoorschijn en we zoefden voort. De route was inderdaad vlak maar dat wil niet zeggen dat het erg makkelijk was.
We moesten door aardig wat blubber en zand heen ploegen, het geheel gelardeerd met wat boomwortels. Om het spannend te maken liep de route deels rakelings langs een waterplas met wat schuine kantjes.
Het mooie weer had inmiddels ook wandelaars al dan niet met hond naar buiten gelokt en was het soms laveren geblazen.
Maar alles gemoedelijk en in goede harmonie. De pauzeplek was prima verzorgd: heerlijke tomatensoep (met balletjes), fruit, koeken, sportdrank en water.
Na een dikke drie uur buffelen kwamen we moe en tevreden aan bij de finish waar het stampvol was met de après-bike. Lekker aansluiten dus en nagenieten.
Ada uit de Bosch
